Met nog 17 dagen te gaan blijven de verhoudingen stabiel
Amper verschuivingen
De verschuivingen van vorige week hebben zich deze week niet verder doorgezet. Bij de analyse van de overgangentabellen waren slechts deze wijzigingen te zien:
- PvdD slaagde er beter in haar kiezers (weer) aan zich te binden. Dat is een correctie op de daling van de vorige weken.
- BIJ1 trekt meer GroenLinks-kiezers aan, waardoor het op 1 zetel komt.
- Het (kleine) verlies van GroenLinks kiezers werd ruim goed gemaakt doordat meer PvdA-kiezers nu aangeven PvdA/GroenLinks te stemmen.
- Het CDA zakt nog wat verder weg.
- NSC daalt 1, met name doordat de restzetelberekening wat ongunstiger uitvalt dan vorige week.
Dit leidt tot deze uitslag:
Hoewel we in de afgelopen 2 jaar grote electorale verschuivingen hebben gezien, de beperkte verschuivingen van de laatste weken de indruk dat de volgende 18 dagen geen grote veranderingen meer zich zullen voltrekken.
De analyse van de stemvoorkeur naar de plaatsing “rechts-links” geeft daarbij een indruk van de mate van stevigheid van de positie van de verschillende partijen.
De links-rechts verdeling
Zoals vorige week al beschreven is zijn er grote verschillen in de plaatsing op de links-rechts schaal van de kiezers van de afzonderlijke partijen. Tegelijkertijd laat dat ook zien of en waar nog de ruimte is voor winst van de afzonderlijke partijen.
Op dit moment plaatst van alle kiezers 29% zich links van het midden, 49% zich rechts van het midden en 22% zich in het midden. 15 jaar geleden was dat nog 35% links, 41% rechts en 24% in het midden. En louter afgaand op de Tweede Kamerverkiezingen in 1998 kan vastgesteld worden dat toen de omvang van degenen die zich links van het midden beschouwden wel groter was dan de groep rechts van het midden.
Als we bekijken wat op dit moment de stemkeuzes zijn in relatie tot deze links-rechts schaal dan geeft dat een goede indruk van de electorale potenties, die de partijen hebben.
Deze tabel moet dus verticaal gelezen worden. 60% van de mensen die zichzelf “links” op de schaal plaatsen zeggen PvdA/GroenLinks te stemmen. Bij de kiezers die zich in het midden plaatsen scoort deze combinatie nog maar 3%.
De PVV is de grootste partij bij de kiezers die zichzelf “rechts” noemen (32%).
NSC scoort het hoogst bij de kiezers die zich in het midden plaatsen, maar ook nog vrij hoog bij de groepen die zich gematigd links of rechts noemen. De VVD is de grootste partij bij de kiezers die zich “vrij rechts” noemen.
De verschuivingen op langer termijn
Aan de kiezers hebben we gevraagd op welke partij men het meest had gestemd bij de afgelopen 5 Tweede Kamerverkiezingen. Om vervolgens de huidige keuze af te zetten naar de “vaste”partij uit de periode 2006-2021. Die tabel laat goed zien wat zich bij de partijen heeft afgespeeld.
Ook deze tabel moet verticaal afgelezen worden. Van degenen die de afgelopen 5 keer het meest op GroenLinks heeft gestemd geeft 58% aan nu de combinatie PvdA/GroenLinks te stemmen. Bij de PvdA-kiezers uit die periode is dat 68%.
De tabel laat ook goed zien waar de “nieuwe” partijen NSC en BBB hun kiezers vandaan halen. Bij elkaar opgeteld kiest nu 57% van de “vaste” CDA-kiezers nu NSC of BBB. Bij de SP is dat 39%. Maar ook bij de PvdA zien we dat 20% van de “vaste” PvdA-kiezers nu die twee partijen stemmen.
24% van de kiezers die bij de afgelopen 5 verkiezingen het meest op de VVD had gestemd, stemt nu NSC of BBB. En nog maar 57% VVD.
Met 20% scoort de PVV nog relatief gunstig. Bij de Provinciale Statenverkiezingen had deze partij beduidend meer “last”van de BBB dan nu.
Van alle partijen zien we bij het CDA het laagste aantal “trouwe” kiezers: 24%.
Het feit dat NSC op dit moment er het best in slaagt kiezers weg te halen bij de andere partijen en dat dit zowel rechts als links van het midden is, lijkt zowel de kracht als de mogelijke zwakte van de electorale positie van die partij te zijn. Die partij kan erin slagen nog duidelijk kiezer aan te trekken, maar loopt ook risico kiezers de ene of de andere richting kwijt te raken. Maar dat zal alleen gebeuren bij hele bijzondere gebeurtenissen vlak voor de verkiezingsdag of een grote fout van de zijde van Omtzigt.
Het zich niet expliciet uitspreken over zijn positie t.a.v. de premierskeuze lijkt mij niet de reden te zijn waarom potentiële NSC-kiezers zich in groten getale laten afschrikken van een keuze voor NSC.